Τα ιστορικά ΄ΟΧΙ΄ των Ελλήνων στη μηχανή του χρόνου

Από την Ελένη Κωνσταντέλου , φιλόλογο

Ανατρέχοντας σε ιστορικά βιβλία, σε άρθρα παλιότερων εφημερίδων και γιατί όχι και σε ιστολόγια στο διαδίκτυο οι νεότεροι έχουν τη δυνατότητα να κατανοήσουν πως δεν ήταν και λίγες οι φορές που από αρχαιοτάτους ακόμη χρόνους αυτός ο γενναίος σε ήθος & ψυχή λαός βρέθηκε αντιμέτωπος με τη Σκύλλα & τη Χάρυβδη σαν αλλοτινός Οδυσσέας. Μιλάμε βέβαια γι’ αυτόν τον πολυμήχανο λαό, τους Έλληνες που ανεξάρτητα από την ισχύ του κατακτητή που είχε ν’ αντιμετωπίσει δεν συνήθιζε να το βάζει κάτω.

Στόχος μας είναι να καταγράψουμε τις σημαντικότερες στιγμές άρνησης του ελληνικού λαού που έμειναν ανεξίτηλες στην ιστορία. Ξετυλίγοντας το κουβάρι του χρόνου πρώτη & σημαντική κουκίδα στην ιστορία του πολιτισμού μας είναι η γνωστή σ’ όλους Μάχη των Θερμοπυλών που διεξήχθη το 480 π.Χ μεταξύ Ελλήνων & Περσών κατά τη δεύτερη εκστρατεία των Περσών και στιγμάτισε τους Έλληνες με τη φράση ‘μολών λαβέ’. Οι Έλληνες έπειτα από παρότρυνση του Θεμιστοκλή κλείνουν τα στενά των Θερμοπυλών & του Αρτεμισίου. Οι Πέρσες πάντα εξέχουσα δύναμη ως προς το στρατό φτάνουν και επιτίθενται έπειτα από 4 μήνες. Οι Έλληνες αντιστέκονται για δύο μέρες & την τρίτη προδίδονται από τον Εφιάλτη ενώ αρκετοί από τους Έλληνες είχαν αποχωρήσει μετά από εντολή του Λεωνίδα.

Λαμπρό παράδειγμα η Μάχη των Θερμοπυλών όσο αφορά την αυτοθυσία & την υπακοή στην πατρίδα από την πλευρά των Ελλήνων.

Δεύτερο μεγάλο ΟΧΙ ακούστηκε στις 28 Μαΐου 1453, όταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος μετά την τέλεση της τελευταίας θείας Λειτουργίας στο ναό της Αγίας Σοφίας κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει το στρατό του Μωάμεθ. Η πρώτη επίθεση αποκρούστηκε, ενώ οι απώλειες ήταν μεγάλες. Μετά από ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων οι Τούρκοι μπήκαν στην Πόλη στις 29 Μαΐου 1453. Διαδραματίστηκαν σκηνές που ενισχύουν για πολλοστή φορά το φρόνημα και την αυτοθυσία των Ελλήνων.

Προχωρώντας την περιήγησή μας στον χρονολογικό χάρτη μας έρχεται στο νου η Επανάσταση του 1821, η οποία είναι η έμπρακτη απόδειξη της γενναιότητας του ελληνικού λαού, καθώς δεν υπολόγισαν ούτε τη ζωή τους προκειμένω να δουν την πατρίδα ελεύθερη. Συγκεκριμένα ήταν 13 Δεκεμβρίου 1803.Το Σούλι, πολιορκούμενο από τον Αλή Πασά & έπειτα από πολυήμερη άμυνα οι Σουλιώτες κάνουν συνθήκη. Ο καλόγερος Σαμουήλ στο Κούγκι , όπου φύλαγε το μπαρούτι έμεινε τελευταίος μαζί με κάποιους άλλους συντρόφους. Όταν έφτασαν οι άνδρες του πασά έβαλε φωτιά και ανατινάχθηκαν και φυσικά δεν παραδόθηκαν ΠΟΤΕ!

Ξεχώρισαν γι’ ακόμη μια φορά για τον πατριωτισμό τους & ‘πλούτισαν’ με τον τρόπο τους τις ‘χρυσές’ σελίδες της ιστορίας του ελληνικού έθνους.

Επόμενος σταθμός στο χρονολογικό χάρτη που αναμφισβήτητα αποτελεί εξέχουσα λίθο στη σύνθεση της ελληνικής ιστορίας είναι ο Ελληνοιταλικός πόλεμος του 1940.

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28^ης Οκτωβρίου 1940 ο Ίταλός πρέσβης Γκράτσι έδωσε τελεσίγραφο στον Έλληνα Ι.Μεταξά απαιτώντας την ελέυθερη διέλευση του ιταλικού στρατού. Όπως θα ήταν αναμενόμενο η απάντηση ήταν ένα δυνατό ΟΧΙ , που από τότε γιορτάζεται κάθε χρόνο ως Επέτειος του Όχι, αποτελώντας ακόμη μία απόδειξη πως οι Έλληνες μπροστά στην ελεύθερη πατρίδα τους δεν υπολόγισαν κακουχίες, αρρώστιες ακόμα και αν έσχατη λύση ήταν ο θάνατος.

Πολλά γεγονότα, πολλές οι στιγμές(καλές & άσχημες) , πολλοί οι συγγραφείς & οι μελετητές & ακόμη πιο πολλά τα βιβλία που απεικονίζουν λεπτομερώς την ιστορία του Έθνους των Ελλήνων.

Συνεχίζουμε, φτάνοντας στο 1974 & συγκεκριμένα στις 22 Νοεμβρίου, που προκηρύσσεται δημοψήφισμα που αφορά τη μορφή πολιτεύματος, δηλαδή Βασιλευομένη ή Αβασίλευτη Δημοκρατία. Ο λαός με μεγάλο ποσοστό τάχθηκε υπέρ της Αβασίλευτης.

Τα χρόνια κυλάνε, ο ανθρώπινος πολιτισμός εξελίσσεται & ο διάλογος αποτελεί πλέον αλλά όχι πάντα βασικό κλειδί για την κοινή συμπόρευση των λαών.

Για να μην τα πολυλογούμε βρισκόμαστε εν έτει 2002 που παρουσιάστηκε το Σχέδιο Ανάν από τον γραμματέα του ΟΗΕ & αφορούσε το Κυπριακό πρόβλημα & προέβλεπε τη διάσπαση της Κύπρου σε 2 κρατίδια : Έλληνοκυπριακό & Τουρκοκυπριακό. Το αποτέλεσμα αναμενόμενο βέβαια εγκρίθηκε από την Τουρκοκυπριακή κοινότητα & απορρίφθηκε από την Ελληνοκυπριακή.

Μετά απ’ αυτή τη μακρά αλλά ταχύτατη ανασκόπησή μας φτάσαμε στο σήμερα & στις 5 Ιουλίου 2015 , μέρα που απέδειξαν ξανά οι Έλληνες ότι δεν εκβιάζονται από κανέναν ξένο , λέγοντας ξανά Όχι.

Αυτή τη φορά δεν απειλήθηκαν με όπλα , αλλά με οικονομικό εκβιασμό 7 χρεοκοπία.

Στόχος & στις 2 περιπτώσεις ήταν ο ίδιος: η Ελλάδα, η γη & το ύδωρ της!!!

Ναι ή όχι στην πρόταση των εταίρων? Μεγάλο το δίλημμα. Όμως οι Έλληνες δεν έχασαν στιγμή αυτό που λέμε ελληνική ψυχή.

Με αρκετά υψηλό ποσοστό τάχθηκαν υπερ του Όχι στο δημοψήφισμα που διεξήχθη, γιατί όπως σοφά λέει & ο λαός ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.

Όσο έχουμε ενότητα μεταξύ μας & αλληλοσεβασμό ΚΑΝΕΝΑΣ & ΤΙΠΟΤΑ δεν θα μπορέσει να μας διασπάσει καθώς θα συνεχίσουμε να έχουμε ως φυλαχτό την ταυτότητα του Έλληνα, ως άξιοι απόγονοι των προγόνων μας!!!!!