Οδηγίες του αναλυτικού προγράμματος σπουδών
Η μέθοδος διδασκαλίας, για να επικοινωνήσουν οι μαθητές με την πνευματική δημιουργία των αρχαίων ελλήνων συγγραφέων, είναι
− να ασκείται η ικανότητα για κριτική αφομοίωση και αξιολογική αποτίμηση των γνώσεων,
− να διευκολύνονται οι μαθητές να ανακαλύψουν τους τρόπους/δρόμους για να φθάσουν σε προσωπική επικοινωνία με τα κείμενα και σε αισθητική απόλαυση του περιεχομένου τους,
− να ασκηθούν να ερμηνεύουν τα αρχαία κείμενα μέσα στο κοινωνικό-πολιτικό και πολιτισμικό πλαίσιο της εποχής τους και στη συνέχεια να επιχειρείται διαχρονική εκτίμησή τους, ώστε να αποφεύγονται ανεπίτρεπτοι αναχρονισμοί,
− να στηρίζεται η επικοινωνία των μαθητών με το κείμενο στο ‘τι’, δηλ. στην ουσία του περιεχομένου, και στο ‘πώς’, δηλ. στην καλλιτεχνική μορφή, και μάλιστα στη σύζευξή τους,
− να προσαρμόζεται συνεχώς στις απαιτήσεις της κάθε διδακτικής ενότητας κρατώντας το νήμα των διδακτικών στόχων, που οδηγεί με ασφάλεια προς την επίτευξη του τελικού σκοπού.
Ειδικότερα, Κείμενα Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας από μετάφραση: Στο Γυμνάσιο, σ’ αυτή τη βαθμίδα υποχρεωτικής εκπαίδευσης, η προσέγγιση των κειμένων παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα ότι γίνεται σε σημαντικό βαθμό με τη βοήθεια ενδιαμέσου που είναι η μετάφραση στη νεοελληνική γλώσσα, γεγονός το οποίο διευκολύνει, βέβαια, τη διδακτική διαδικασία, καθώς παραμερίζεται το γλωσσικό εμπόδιο, αλλά απαιτεί ταυτόχρονα συνεχή αναφορά στο χρόνο γραφής του συγκεκριμένου κάθε φορά κειμένου και ένταξή του στο πλαίσιο δημιουργίας του. Έχει μεγάλη σημασία το γεγονός ότι το μεταφρασμένο κείμενο είναι νέο κείμενο το οποίο έχει το δικό του δημιουργό με τη δική του ερμηνευτική εκδοχή, το δικό του κοινωνικο-πολιτισμικό πλαίσιο και τους δικούς του αποδέκτες -και από την άποψη αυτή αποτελεί σύγκλιση δύο πολιτισμών, του αρχαιοελληνικού και του νεοελληνικού.
Δεδομένου ότι η διδασκαλία της Α.Ε. Γρ. από μετάφραση δεν μπορεί να αξιοποιήσει τη γλώσσα των κειμένων που αποτελεί καθεαυτή κομμάτι πολιτισμού, πρέπει να εκμεταλλευτεί το εξαιρετικά σημαντικό πλεονέκτημα της αναστροφής/ενασχόλησης με πολύ περισσότερα κείμενα και της απρόσκοπτης επικοινωνίας με τους δημιουργούς έργων μεγάλης λογοτεχνικής και, επομένως, μορφωτικής αξίας.
Επίσης η διδασκαλία του κειμένου από μετάφραση μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό μέσο επαφής με ποικίλα σχετικά θέματα από διαφορετικά γνωστικά πεδία [π.χ. το φιλοσοφικό θέμα της Απολογίας του Σωκράτη μπορεί να συνδεθεί με την Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή (απονομή της δικαιοσύνης), τα Θρησκευτικά (προβληματισμός γύρω από το θέμα του θανάτου), την Αισθητική Αγωγή (ζωγραφική αναπαράσταση του θέματος)] και να ανοίξει έτσι το δρόμο σε μια πολύπλευρη προσέγγιση της εποχής, στην οποία αυτό ανήκει, με προεκτάσεις και προς τη σύγχρονη εποχή.
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΙ 